தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் கலைஞர்கள் சங்கம் தாம்பரம் கிளை நடத்திய "பீரங்கிகளுக்கு எதிராக தூரிகைகள்" கவியரங்கத்தில் தலைமை ஏற்று வாசித்த கவிதையின் இறுதிப்பகுதி...
6
ஆண்டவன் செயலென்று
அநீதியை அனுமதித்தோம்
அவதாரம் காக்குமென்று
ஆனவரை காத்திருந்தோம்

கலி முத்திப் போச்சென்று
கதை கதையாய்ப் பேசிக்கொண்டோம்
எது நடந்ததோ
அது நன்றாக நடந்ததாய்
எதிர் செயல்களையும்
ஏற்றுக்கொள்ளப்பழக்கப்பட்டோம்!

மனிதனே தெய்வமென்னும்
மகத்தான தத்துவத்தைப்
புனிதர்கள் சொல்லுகையில்
புளகித்துக் கேட்டிருந்தோம்
புரியாமல் விழித்திருந்தோம்

இனியேனும் --
செயல்படுகிற சிந்தனை வேண்டும்
சிவந்து போகிற கண்கள் வேண்டும்

முள்ளிவாய்க்கால் முதல்
பாலஸ்தீனம் வரை
ஒற்றை உயிருக்கும்
உலகம் பதில் சொல்ல...
ஐ.நா. சபை நமக்கு
அறிக்கை வாசிக்க...
ஒவ்வொரு உலகக் குடிமகனும்
உரக்கக் குரல் கொடுப்போம்

காற்றில் ஏறும் நம் கவிதைக்குதிரைகள்
காஸாவில் இறங்கட்டும்...

கண்ணுறக்கமற்றுச் செய்வோம்
கவிதைச் சவாரி

கண்ணடக்கத்தையும் கடிவாளத்தையும்
கழற்றி எறிவோம்

கொள்ளு தின்னோம்
குடிநீர் கொள்ளோம்

லஜ்ஜை கொள்வோம்
லாயம் புறக்கணிப்போம்

நம் கனைத்தலே ஆயுதச் சீற்றம்
நம் குளம்பொலிகளே
பாலஸ்தீனிய தேசிய கீதம் !

காற்றில் ஏறும் நம் கவிதைக் குதிரைகள்
காஸாவில் இறங்கட்டும்

விமானத் தாக்குதலில் விழுந்த சடலங்களில்
இன்னும் துடிப்படங்காத
இதயங்கள் சேகரிப்போம்...
இதயமே இல்லாத இஸ்ரேல் அரசுக்குப்
பொருத்தி வைத்திட
புரட்சிகள் செய்வோம்

                                     -முற்றும்-
*****************
கவிதை முடிந்திருக்கலாம்...அவர்கள் கனவுகள் இன்னும் ரத்தமும் சதையுமாய் கசிந்து கொண்டிருக்கின்றன....

வாசித்த அனைவருக்கும் வாய்ப்பளித்த தாம்பரம் கிளைக்கும் இந்தக் கவிதையைக் காணிக்கை ஆக்குகிறேன்...

                                                                                   --நா.வே.அருள்



கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

படம்
  ஜே.ஜே.அனிட்டாவின் கவிதைத் தவம் ********************************************************** கவிதைக்கு யோகம் அடித்திருக்கிறது.   கவிஞர்கள் ஒரு கவிதையை முன்வைத்துக் காய்தல் உவத்தல் இன்றி ஒரு கலந்துரையாடல் நிகழ்த்துகிற களம் அல்லது சூழல் சாத்தியமாகியிருக்கிறது.   அனிட்டா அவர்களின் கவிதையைப் பார்க்கலாம். //ஏன் நகர்கிறேன் என்கிறாய் அசைதலற்று தெளிவுறாத பிம்பமாய் உனையுறுத்தி ஒறுத்தலை விடவும் நகர்தல் நலமே. கருணைக் கரமுயர்த்தி உனையழைத்து எனதிருளைக் கவ்விக் கொண்டு நடைபயிலச் சொல்லும் கைங்கர்யம் காட்டிலும் விழி திறந்து அகம் துற என்பதே மேல். ஒரு பிடி நிழல் பிடித்து ஆறடியை விழுங்கிக் கொள்ளும் நினைவுச் சாளரம் விழுங்குதல் பதிலாய் திறந்த கதவுகளின் நிறம் உடுத்தி ஓருயிராய் பிரிந்து கிட என்பதே சரி. இசைதலும் விசை படர் விழைதலும் மறத்தலும் நீர்த்த உயிர்த்தலுமாய் உன்னை அசைவுறாதபடிச் செய்யும் என் இருத்தலை விடவும்.. மெலிந்து நகர்ந்து துயருகிறேன் என்பதே இனிமையான நலம். ஏன் நகர்கிறேன் என்கிறாய்.. நகர்தலென்பது உனையொத்தே நிகழும் ஓரிடம் நில்லாத என் பயணத்
மேலும் படிக்கவும்
படம்
  கவிதை அலசல் / நா.வே.அருள் ************************************** எங்கள் பொங்கல் உப்புக் கரித்திருந்தது கவிதை . சோலை மாயவன் ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ உழவனின் பொங்கல் ஏன் உப்புக் கரிக்கிறது? மாடுகளுக்கும் மனிதர்களுக்கும் அதிக வித்தியாமில்லை.  மாடுகளுக்குக் கொட்டகைகள்.    மனிதர்களுக்கு வீடுகள்.    மாடுகள் முளைக்குச்சியில் கட்டப்பட்டிருக்கும்.  மனிதர்கள் உறவுக் குச்சியில் கட்டப்படாமலேயே சுற்றிச் சுற்றி வருகிறார்கள்.   மாடுகள்  தீனியை அசை போடுகின்றன.  மனிதர்கள் பசியை அசைபோடுகிறார்கள்.   மாடுகளுக்கு    மனிதர்கள் தண்ணீர் காட்டுகிறார்கள்.   மனிதர்களுக்கு வாழ்க்கை தண்ணீர் காட்டுகிறது.  மாடுகளின் கழுத்துகளில் நுகத்தடிகளின்  வடு.   மனிதர்களின் கைகளில் காய்ப்பு காய்த்த தடம்.  மாடுகளுக்குக் கொம்புகள் இருக்கின்றன.   மனிதர்களுக்கு அதுவுமில்லை. உழவன் விதைநெல்லைப் போல வற்றிப் போய் இருக்கிறான்.  அவனுக்கு உழவு மாடுகள்தான் உண்மையான உறவு.  வயலோடுதான் வாழ்க்கை.  பயிர் பச்சிலோடுதான் பாசம். பிள்ளைகளின் பெயர்கள் கூட மறந்துவிடும்.  ஆனால் மாடுகளுக்குத் தவிடு வைப்பதை மறப்பதே இல்லை.   அதிகம் நுகர்ந்த
மேலும் படிக்கவும்

உலகம்

கம்பனும் புதுமைப்பித்தனும் உலகம் யாவையும் தாமுளவாக்கலும் நிலை பெறுத்தலும் நீக்கலும் நீங்கலா அலகிலா விளையாட்டுடையார் அவர் தலைவர் அன்னவர்க்கே சரண் நாங்களே சும்மா ஒரு ப்ளாக் ஆரம்பிக்கலாமே என்று தோன்றியது. உடனே ஆரம்பிச்சாச்சு. எனக்கு ப்ளாக் சரிவருமா என்று கூட யோசிக்கவே இல்லை. யோசிக்காமலே செய்யும் பல காரியங்களில் இதுவும் ஒன்று. யோசித்தவர்களுக்கெல் லாம் என்ன பலன் கிடைத்துவிடுகிறது? மேலும் உலகிலேயே ஆகப்பெரும் சோம்பேறி நான் என்பது என் அசைக்கமுடியாத கருத்து. திடீர் என்று திட்டம் இடபடாத திட்டத்தை நிறைவேற்றியாச்சு. சரி. ப்ளாக்=கு என்ன பெயர் வைப்பது? உடனே எனக்கு ஞாபகம் வந்தது உலகம்தான். உலகம் என்ற வார்த்தை கம்பனின் வரிகளை அழைத்துவந்துவிட்டது. கம்பன் நான்காம் வரியில் (அவர்) தலைவர் அன்னவர்க்கே சரண் நாங்களே என்று ஒரு போடு போடுவார். மாதவராஜ் தனது இடுகை தீராதப்பக்கங்களில் கடவுள் பற்றி புதுமைப்பித்தன் கோபாலபுரம் சிறுகதையில் சொன்ன வாசகங்களை நினைத்துக்கொள்கிறேன். "மனிதனாவது கடவுளாவது! சீச்சீ! சுத்த அபத்தம்! இதில் தெய்வம் தன்னை வழிபடவேண்டும் என்று மனிதனை எதிர்பார்க்கிறதே, அதைப் போல முட்டாள்தனம் வேறு
மேலும் படிக்கவும்