நாமே எதிரிகள்!


அழுது புலம்பவும் அந்நிய மொழி
புன்னகை பூக்க புறத்தியான் பற்கள்
சிரசுக்குள் செருகும் சிறைக்கம்பிகள் குத்தி
முனகும் மூளை.

பச்சைக் கிளியாகும்
பச்சைத் தமிழன்.

நாக்கு இழந்தவர்கள் நாடு
ஒவ்வொருத்தரும் ஊமை!
தாள முடியவில்லை
தமிழ்ச் சோகம்
தத்தளிக்கிறது தமிழ்த் தேசம்!

அன்னிய மொழி இராணுவ
ஆயுதப் பொழிவுகள்!
பள்ளி கல்லூரிகளில்
தமிழ்
பதுங்கு குழிகளில்!

மொழியை அழிக்க...
மூலதனப் புயல்
சனாதன சுனாமி
உலகமய ஊழி!

*
வஞ்சிக்கப்பட்ட வரலாறு ...
தமிழால் பிழைப்பு நடத்துவோரால்
தமிழ் பிழைத்ததென்னும்
தகவல் பிழை!

தானைத் தலைவர்களின் தமிழ் நேசம்
சந்தேகத்திற்கு உரியது...
உணர்ச்சிக் களிமண்ணில்
உருவம் கொடுத்து
கடைசியில் கரைப்பது
கடலில்....

தமிழுக்கு
ஆயிரம் மாலைகளுடன் அலங்காரம்
படுக்க...பாடை!

*
வியாபாரம் ஆனது விளைநிலம்
கொள்ளைக் கொள்முதல்
லஜ்ஜையற்ற லாபம்

ஆட்சேபமில்லை...
அயல்மொழிகள்
பள்ளிகள் தோறும் பாடங்கள் ஆகட்டும்
வீணை ராகத்திலென்ன விகற்பம்?

பாட்டாளிகளுக்குப்  பாஷாணமே...
பரிபாஷை ஆகாத பாஷை!

தமிழ்வழிக் கல்வியே
தாரக மந்திரம் !
ஒவ்வொரு தமிழனின்
உயரிய சுதந்திரம்!

ஊட்டச் சத்தாகலாம்...உலகமொழிகள்
உயிர்ச் சத்து...தமிழ்மொழி

*
ஒருபுறம்...
பட்டிமன்றங்களில் பல் இளிப்புப் பரிகாசம்
கவியரங்கங்களில் கைத்தட்டு சகவாசம்
இவைதாண்டிய இலக்கியத்தில்
"தண்டணை  எழுத்தாளர்..."

மறுபுறம்...
கம்பன்...வள்ளுவன்...
பெயர் கேட்ட ஞாபகம்!

இளங்கோ...
பழைய காலத்து
பள்ளி நண்பனோ?...

ஔவை...
முதியோர் இல்லத்து மூதாட்டி!

கவலைப்பட யாருண்டு?
கடல் நீச்சல் காரனின்
குவளைக் குளியல்!

*
உலக சரித்திரத்தில் உட்கார்ந்திருந்தவன்
இன்று...
காணாமல் போன குலசாமி போல....

இளைஞர்கள் குடிபுக
தமிழ்ப்பால் இல்லாத
கணினி கபே

முடிந்தது கதை...

ஒரு சாண் வயிற்று ஊளைச் சத்தத்தில்
இதயத் துடிப்பு
எப்படிக் கேட்கும்?

*
முத்தமிழ் அறிஞர் உண்டு.
முத்தமிழ் எங்கே?

*
சோளக்காட்டுப்  பொம்மை வைத்து
காக்கைகள் விரட்டித்
தமிழ்ப்பயிர் காத்ததாய்த்
தண்டோரா...
இது-
நரிகளை மேயவைக்கும்
நாடகம்!

*
நாக்கின் மடிப்பில்
வழிவது வார்த்தை
நெஞ்சின் துடிப்பில்
எழுவது வாழ்க்கை
வார்த்தையும் வாழ்க்கையும்
உருளும் தாய்மடி ...தாய்மொழி!

தமிழ்
எல்லா வகையிலும்
இயலும்.
எந்த அரசு முயலும்?

நீதிமன்றம்...நிர்வாக எந்திரம்...
வாழ்க்கை ... கல்வி...வசப்படும் துறைகள் ...
வளர்பிறை மொழியுடன்
வாய்க்குமா ஒரு பொதுமை அரசு?
வாய்க்க வைக்கும் நம்
வரிப்புலி மனசு.

                                --நா.வே.அருள்







கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

படம்
  ஜே.ஜே.அனிட்டாவின் கவிதைத் தவம் ********************************************************** கவிதைக்கு யோகம் அடித்திருக்கிறது.   கவிஞர்கள் ஒரு கவிதையை முன்வைத்துக் காய்தல் உவத்தல் இன்றி ஒரு கலந்துரையாடல் நிகழ்த்துகிற களம் அல்லது சூழல் சாத்தியமாகியிருக்கிறது.   அனிட்டா அவர்களின் கவிதையைப் பார்க்கலாம். //ஏன் நகர்கிறேன் என்கிறாய் அசைதலற்று தெளிவுறாத பிம்பமாய் உனையுறுத்தி ஒறுத்தலை விடவும் நகர்தல் நலமே. கருணைக் கரமுயர்த்தி உனையழைத்து எனதிருளைக் கவ்விக் கொண்டு நடைபயிலச் சொல்லும் கைங்கர்யம் காட்டிலும் விழி திறந்து அகம் துற என்பதே மேல். ஒரு பிடி நிழல் பிடித்து ஆறடியை விழுங்கிக் கொள்ளும் நினைவுச் சாளரம் விழுங்குதல் பதிலாய் திறந்த கதவுகளின் நிறம் உடுத்தி ஓருயிராய் பிரிந்து கிட என்பதே சரி. இசைதலும் விசை படர் விழைதலும் மறத்தலும் நீர்த்த உயிர்த்தலுமாய் உன்னை அசைவுறாதபடிச் செய்யும் என் இருத்தலை விடவும்.. மெலிந்து நகர்ந்து துயருகிறேன் என்பதே இனிமையான நலம். ஏன் நகர்கிறேன் என்கிறாய்.. நகர்தலென்பது உனையொத்தே நிகழும் ஓரிடம் நில்லாத என் பயணத்
மேலும் படிக்கவும்
படம்
  கவிதை அலசல் / நா.வே.அருள் ************************************** எங்கள் பொங்கல் உப்புக் கரித்திருந்தது கவிதை . சோலை மாயவன் ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ உழவனின் பொங்கல் ஏன் உப்புக் கரிக்கிறது? மாடுகளுக்கும் மனிதர்களுக்கும் அதிக வித்தியாமில்லை.  மாடுகளுக்குக் கொட்டகைகள்.    மனிதர்களுக்கு வீடுகள்.    மாடுகள் முளைக்குச்சியில் கட்டப்பட்டிருக்கும்.  மனிதர்கள் உறவுக் குச்சியில் கட்டப்படாமலேயே சுற்றிச் சுற்றி வருகிறார்கள்.   மாடுகள்  தீனியை அசை போடுகின்றன.  மனிதர்கள் பசியை அசைபோடுகிறார்கள்.   மாடுகளுக்கு    மனிதர்கள் தண்ணீர் காட்டுகிறார்கள்.   மனிதர்களுக்கு வாழ்க்கை தண்ணீர் காட்டுகிறது.  மாடுகளின் கழுத்துகளில் நுகத்தடிகளின்  வடு.   மனிதர்களின் கைகளில் காய்ப்பு காய்த்த தடம்.  மாடுகளுக்குக் கொம்புகள் இருக்கின்றன.   மனிதர்களுக்கு அதுவுமில்லை. உழவன் விதைநெல்லைப் போல வற்றிப் போய் இருக்கிறான்.  அவனுக்கு உழவு மாடுகள்தான் உண்மையான உறவு.  வயலோடுதான் வாழ்க்கை.  பயிர் பச்சிலோடுதான் பாசம். பிள்ளைகளின் பெயர்கள் கூட மறந்துவிடும்.  ஆனால் மாடுகளுக்குத் தவிடு வைப்பதை மறப்பதே இல்லை.   அதிகம் நுகர்ந்த
மேலும் படிக்கவும்

உலகம்

கம்பனும் புதுமைப்பித்தனும் உலகம் யாவையும் தாமுளவாக்கலும் நிலை பெறுத்தலும் நீக்கலும் நீங்கலா அலகிலா விளையாட்டுடையார் அவர் தலைவர் அன்னவர்க்கே சரண் நாங்களே சும்மா ஒரு ப்ளாக் ஆரம்பிக்கலாமே என்று தோன்றியது. உடனே ஆரம்பிச்சாச்சு. எனக்கு ப்ளாக் சரிவருமா என்று கூட யோசிக்கவே இல்லை. யோசிக்காமலே செய்யும் பல காரியங்களில் இதுவும் ஒன்று. யோசித்தவர்களுக்கெல் லாம் என்ன பலன் கிடைத்துவிடுகிறது? மேலும் உலகிலேயே ஆகப்பெரும் சோம்பேறி நான் என்பது என் அசைக்கமுடியாத கருத்து. திடீர் என்று திட்டம் இடபடாத திட்டத்தை நிறைவேற்றியாச்சு. சரி. ப்ளாக்=கு என்ன பெயர் வைப்பது? உடனே எனக்கு ஞாபகம் வந்தது உலகம்தான். உலகம் என்ற வார்த்தை கம்பனின் வரிகளை அழைத்துவந்துவிட்டது. கம்பன் நான்காம் வரியில் (அவர்) தலைவர் அன்னவர்க்கே சரண் நாங்களே என்று ஒரு போடு போடுவார். மாதவராஜ் தனது இடுகை தீராதப்பக்கங்களில் கடவுள் பற்றி புதுமைப்பித்தன் கோபாலபுரம் சிறுகதையில் சொன்ன வாசகங்களை நினைத்துக்கொள்கிறேன். "மனிதனாவது கடவுளாவது! சீச்சீ! சுத்த அபத்தம்! இதில் தெய்வம் தன்னை வழிபடவேண்டும் என்று மனிதனை எதிர்பார்க்கிறதே, அதைப் போல முட்டாள்தனம் வேறு
மேலும் படிக்கவும்