தீ
          ••

வெண்மணியில் தியாகிகள்
இன்னும்
இந்தியாவில் அடிமைகள்

ஞாபகமிருக்கிறதா
நாற்பத்து நான்கு உயிர்கள்?

ஞாபகமிருக்கிறதா
தஞ்சை ராமையாவின் குடிசை?

ஞாபகமிருக்கிறதா
சாணிப்பால் சவுக்கடி
வாழைமட்டையில் தண்ணீர்

ஞாபகமிருக்கிறதா
கையில் செருப்பு
இடுப்பில் துண்டு,

ஞாபகமிருக்கிறதா
எப்போதும் கைகட்டல்
இரட்டை டம்ளர்

வெண்மணியில் தியாகிகள்
இன்னும்
இந்தியாவில் அடிமைகள்

மாற்றுத்திறனாளிகள்
மன்னிப்பீர்….
இது
இடஒதுக்கீட்டுக்காக ஏங்கும்
ஊனமுற்றோருக்கான
உழவுதேசம்.
ஆனால்
ஒவ்வொரு அரசியல்வாதிக்கும்
செவிடர் தேகம்.

பிராணி வளர்ப்போர் சங்கம்
பிழை பொறுத்தருள்வீர்…
கேவலம் நாய்க்கும்
தன் வால் நிமிர்த்தாத
தன்மானம் இருக்கிறது
மனிதர்கள்தாம்
குனிந்து கிடக்கிறார்கள்.

இழிவு  இழிவு இழிவு

மறதி தேசத்தில்
வரலாற்றுப்பிழைகளே
வாரிசுகள்.

மறதி தேசத்தில்
எதிர்காலம் எப்போதும்
இருண்டகாலம்.

மறதி தேசத்தில்
நெளியாத புழுக்களாய்
மனிதர்கள்.

மறதி தேசத்தில்
கடலின் தீபகற்பமல்ல
கண்ணீரின் தீவு

இழிவு  இழிவு இழிவு

எப்போதும் தேவை
இரண்டாந்தரக் குடியானவர்களெனில்
உண்மையில் இதற்குப் பெயர்
ஒரே இந்தியாவா?

வெண்மணியில் தியாகிகள்
இன்னும்
இந்தியாவில் அடிமைகள்

கவிதையின் நுனிநாக்கிலும்
பசியின் அடிவயிற்றிலும்
உழவர்களின் பெயர்கள் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன

இந்தியாவில்தான் இந்த விநோதம்
ஒவ்வொரு அரிசியிலும் திருடனின் பெயர்.

யார் செய்த திருட்டு?
உழவரின் மூச்சிலிருந்து
எத்தனை எத்தனை
நுரையீரல்கள்?

யார் செய்த திருட்டு?
தொழிலாளரின் சடலங்களிலிருந்து
எத்தனை எத்தனை சுடுகாடுகள்?

குத்தங்காலமர்ந்து
எழுந்தால் போதும்
ஆணுறுப்பு அபேஸ்.

மாறாப்பு இல்லாத பெண்டிரே
ஜமீன்தார்களின் ஜானவாசம்.

உழவரின் கோவணங்கள்தாம்
அரசியல்வாதிகள் முக்காடு போட்டுக்கொள்ளவேண்டிய
முழுநீளத்துணிகள்.
தொழிலாளரின் கைக்குட்டைகளே
தேசத்தில் பறக்கவேண்டிய கொடிகள்.

வடிவம் கழுத்துபோல் இருப்பதால்
கயிறு திரிக்கும் அரசியல்வாதிகளுக்குக்
காலமாப்போச்சு…
இந்தியாவைத் தொங்க விடுகிறார்கள்.

வெண்மணியில் தியாகிகள்
இன்னும்
இந்தியாவில் அடிமைகள்

கவிதை பிச்சையெடுக்கின்ற தேசத்தில்
கவிஞர்கள் பணக்காரர்களாயிருக்கிறார்கள்
உழவர்களும் தொழிலாளர்களும்
பலவகைப்பட்டினியின்
படுக்கை நோயாளிகளாய்….

பசியறுத்தல்
வெறும்
கம்யூனிஸ்டுகளின் கர்ப்பவியாதியா?
மொக்கை மனுஷர்களே…
மானுட தர்மமன்றோ?

புரட்சியைப் புடம் போட்டு எடுத்த இடம்
வெண்மணி
ஒன்றுமட்டும் புரியவில்லை
வெண்மணியின் அக்கினிக் குஞ்சினை
ஆங்கொரு பொந்திடை வைத்தும்
வெந்து தணியவில்லை இந்தியக்காடு
இது

விசித்திரமான நாடு..

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

என் நண்பனின் அப்பாவும் சாய்வு நாற்காலியும்

"அறையில் மங்கலான வெளிச்சத்துல என் நண்பனின் அப்பா சாய்வு நாற்காலியில் படுத்துக்கிட்டிருந்தார். பக்கத்துல நண்பனின் அம்மா. தூண் ஓரமா நண்பனும் நானும் நின்னுக்கிட்டிருந்தோம். பின்னால் வங்கி மேலாளர். " எத்தனை வருசமானாலும் இன்னும் என் மனசுக்குள் ஆழமாப் பதிஞ்சிருக்கிற ஒரு காட்சி. அன்றைக்கு தொலைக்காட்சியில ஒரு நிகழ்ச்சியைப் பாத்துக்கிட்டிருக்கரப்போகூட திடீர்னு அந்தக்காட்சி மீண்டும் தோன்றி மறைந்தது. அன்றைய தொலைக்காட்சியில் ஒரு நிகழ்ச்சி... கலர் கலராக் காட்சிகள் திரையில் விரிந்தன...பெரீய்ய... மைதானம் ...வரிசை வரிசையாக் காருங்களா நின்னுக்கிட்டிருந்திச்சுங்க. எல்லாக் காருலயும் கொழந்தக் குட்டிங்களோட பெரியவுங்க குடும்பம் நடத்திக்கிட்டிருந்தாங்க. டிவிப்பெட்டியில இதக்காட்டி அமெரிக்காவுல வீட்டுக்கடனைத் திருப்பிக்கட்ட முடியாதவங்களை வீட்டைவிட்டே தொரத்திட்டாங்கலாம். அவங்கதான் கார் வீடுகள்-ல தங்கிக்கிட்டிருக்காங்கலாம். அங்கு இருந்த ஒவ்வொரு காருக்குள்ளும் என் நண்பனின் அப்பா சாய்வு நாற்காலியில் படுத்துகிட்டிருக்கிற மாதிரி தோணுச்சி. எம்மாம்பெரிய்ய அமெரிக்காவுல இப்பிடிகிகூட நடக்குமா? ஆச்சிரி...
மேலும் படிக்கவும்
கொசுக்களின் குருதியிலிருந்து  கடிதங்களுக்கு மை தயாரித்துக் கொள்கிறவர்   மானுடத்தின் தலைவாசல்  தாய்மடி  பச்சைமண்ணை ஏந்திக்கொள்ளும்  உள்ளங்கை  கருவறை  நாற்றங்கால்  கடவுள் வணங்கும் சந்நிதானம்  இத்தனை பெயர்களிலும்  இன்னும் புனையாத சில புனைபெயர்களிலும்  உலவும் ஆன்மா ... கவிதை! கவிதை கேட்கும் செவிகள் வாய்க்க  காலாற நடக்க வேண்டும்  பாதங்கள் தெருமண்ணைப் புசிக்க வேண்டும்  கண்களுக்கு--- பசியைப் பார்க்கும் பார்வை வேண்டும்  வள்ளுவனுக்குள் வசிக்க வேண்டும்  கம்பனுக்குள் கனிய வேண்டும்  இளங்கோவின் இதயம் வேண்டும்  பாரதியின் பதியம் வேண்டும்  கவிதை கேட்கும் செவிகள் வாய்க்க  காலாற நடக்க வேண்டும்  இதற்கெல்லாம்  புழுங்கும் பூமியில் ஏதொரு புல்வெளி? குப்பைமேடுகளில்  கரப்பான் பூச்சிகளாய் வாழும் வரத்தைக்  கடவுளா கொடுத்தான்...? இழந்த சொர்க்கம் பற்றி  எவரும் நினைப்பதில்லை  சாக்கடைக்குள் ப...
மேலும் படிக்கவும்
கடிதம் கொள்கலன் எண் 610 உலகிலேயே மிக வலிமைவாய்ந்த குற்றவாளி வாரன் ஆண்டர்சனுக்கு, இருபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய ஒரு டிசம்பர் இரவில் உயிரிழப்புக்கும், தலைமுறை ஊனத்திற்கும் உயிர்ச்சிதைவு நோய்களுக்கும் ஆளான போபால் நகரத்திலிருந்து கையாலாகாதவன் எழுதிக்கொள்ளும் கடிதம். ஞாபகம் இருக்கலாம். அமெரிக்க அரசின் காங்கிரசு, கார் தயாரிக்கும் டொயாட்டா நிறுவன்த்தின் உயர்மட்ட நிர்வாகிகளையும், நிறுவன முதலாளியையும் குற்றம் சாற்றிய கதை. விவரம் இதுதான்…இரு சக்கர வாகனங்களில் குறைபாடு இருந்ததாம். அதனால் அமெரிக்க மக்களுக்கு உயிர்ச்சேதம் ஏற்பட்டால்…. அதற்காகத்தான் டொயாட்டா முதலாளியையும், அலுவலர்களையும் காங்சிரசில் வைத்து சரமாரியாக விசாரித்து வைதார்கள். அமெரிக்கர்களின் தேசப்பற்றுக்கு ஒரு அளவே இல்லையா ஆண்டர்சன்? இதுவும் ஞாபகம் இருக்கலாம். இருபத்தைண்டாண்டுகளுக்குப் பிறகு 2010 சூன் 7 ஆம் நாள் வெளியான போபால் நச்சுவாயுவைவிட ஆபத்து மிகுந்ததும் ஆச்சரியத்தைக் கொடுத்ததும் உயிரை உலுக்குவதுமான தீர்ப்பு. தன்னையும் மீறிய தருண்ம் ஒன்றில் சட்ட அமைச்சர் வீரப்ப மொய்லி, இது தாமதமான, புறக்கணி...
மேலும் படிக்கவும்