மகாத்மா... மலரும் நினைவுகள்


மலை ஒன்றிருந்தது

மிகப்பெரிய மலை
அடிவாரத்தில் ஆதிவம்சம்
ஆதிவம்சத்தின் பிள்ளைகளுக்குப்
"பாறைப்பார்வை"
மலையின் மகிமையை
உணராத மதியீனம்
அதனால்
பாறைக்கொரு பிள்ளையாய்ப்
பகை வளர்த்தனர்

" எனக்குச்சொந்தம்.
இந்தப்பாறையை
எப்படிப்பார்க்கலாம் நீ?"
முகத்தோடு முகம் மோதி
தோளோடு தோள் பொருதி
தோல்வி எல்லோர்க்கும்.

எல்லாப்பிள்ளைகளும்
இளைத்துப் போயினர்
இருந்தும்
பாறைக்கொரு பிள்ளையாய்ப்
பகை வளர்த்தனர்

மலைமுழுங்கி
வணிக வழிப்போக்கனை
வசீகரித்தது மலை
மலையோ பூட்டிவைக்காத
பொக்கிஷம்

"வாளிப்பான  மலை"
வாய்பிளந்தான் வணிகன்

பிள்ளைகளுக்குள்ளே
பெரும்சண்டை மோகம்
வழிப்போக்கனுக்கோ
வரவேற்பு வளையம்

வணிக நாற்காலி
அரசியல் அரியணையாய்
அவதாரமெடுத்தது

ஒவ்வொரு பாறைக்கும்
ஒவ்வொரு விலை
அரசியல் வணிகனுக்கு
சொந்தமானது 
மாபெரும் மலை

வழுக்குப்பாறைகளுக்கு வண்ணம் தீட்டி
இந்தியா என்று 
இட்டுவைத்தான் பெயரொன்று

மலையின் மகத்துவம் 
ஒரு மகாத்மாவுக்குத் தெரிந்தது
புத்திர பாசத்தில் புதுப்புது உத்தி செய்து
அரசியல் வணிகனை 
அடையாளம் காட்டினார்

சதா சர்வ காலமும்
சத்தியப் பரிசோதனை

இந்திய மலையில் 
இன்னரும்  சிலை செதுக்க
மகாத்மா என்னும் மகாசிற்பியின்
கண்ணில் கதர்க்கனவு
கையில் ஊன்றுகோல் உளி
ஆக்கிரமிப்புக்கெதிரான சாட்டையாய்
ராட்டை
பூமியின் பொன்னாடையாய்
அரையாடை அகிம்சைத்துண்டு
ராமநாமம் ஜெபிக்கும் நாக்கு
சுழலும் சக்கரங்களாக
சுதந்திரக் கால்கள்
மொத்த்தில் 
அவர்
பிள்ளைகளுக்குள்ளே
பேதம் பார்க்காத பிதா
அவரிடமிருந்தது
மலையைச்செதுக்கும்
மகத்தான கனவு

நாகரிகத்திற்கும் அநாகரிகத்திற்குமான
நவகாளி யுத்தத்தில்
ஒற்றைப்போர்வீரனாய்
ஊன்றுகோல் கிழவன்

இந்தியா என்னும்
மகத்தான மலையின் மகாத்மியம்
மகாத்மாவுக்குத் தெரிந்ததால்
அதில் 
நெருப்பும் நீராகும் 
நித்ய சிலை செதுக்க
அந்த மகாசிற்பிக்கு யோசனை
சிற்பிக்குள்ளிருந்த சொர்க்கம்
வெளிப்படும் வேளையில்தான்
அந்த விபரீதம் நடந்தது

வீட்டுக்குள்ளிருந்தது...
ஒரு விபரீத பிள்ளை
பிள்ளைகளுக்குள் பேதம் பார்க்காத பிதாமேல்
பெருவெறுப்பு
தனக்குள்ளிருந்த சொர்க்கத்தை
தருவிக்கவிருந்த மகாசிற்பிக்கு
நாள்குறித்தான் 
வீட்டுக்குள் வளர்ந்த 
விபரீத சிற்பி
நயவஞ்சகம் நெஞ்சில் உறைந்த
நரகத்தின் சிற்பி
துரோகத்தின் விரல் பிடித்த
துப்பாக்கி உளி
அவன் 
சிலையைச் சிதைத்து
மலையைத்தருவிக்கும் 
மாய சிற்பி

மகாத்மாவின் ஜீவசிலை சிதைத்து
மலை...மரணமலை

இதுதான் தருணம்

மறைபொருளாய் இருக்கும்
சீசாவில் தேன்
மதுக்கடைதோறும் கிடைக்கும்
பீப்பாயில் சாராயம்

எதைத்தேர்ந்தெடுப்பீர்
இந்தியரே...


              --நா,வே.அருள்

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

கொசுக்களின் குருதியிலிருந்து  கடிதங்களுக்கு மை தயாரித்துக் கொள்கிறவர்   மானுடத்தின் தலைவாசல்  தாய்மடி  பச்சைமண்ணை ஏந்திக்கொள்ளும்  உள்ளங்கை  கருவறை  நாற்றங்கால்  கடவுள் வணங்கும் சந்நிதானம்  இத்தனை பெயர்களிலும்  இன்னும் புனையாத சில புனைபெயர்களிலும்  உலவும் ஆன்மா ... கவிதை! கவிதை கேட்கும் செவிகள் வாய்க்க  காலாற நடக்க வேண்டும்  பாதங்கள் தெருமண்ணைப் புசிக்க வேண்டும்  கண்களுக்கு--- பசியைப் பார்க்கும் பார்வை வேண்டும்  வள்ளுவனுக்குள் வசிக்க வேண்டும்  கம்பனுக்குள் கனிய வேண்டும்  இளங்கோவின் இதயம் வேண்டும்  பாரதியின் பதியம் வேண்டும்  கவிதை கேட்கும் செவிகள் வாய்க்க  காலாற நடக்க வேண்டும்  இதற்கெல்லாம்  புழுங்கும் பூமியில் ஏதொரு புல்வெளி? குப்பைமேடுகளில்  கரப்பான் பூச்சிகளாய் வாழும் வரத்தைக்  கடவுளா கொடுத்தான்...? இழந்த சொர்க்கம் பற்றி  எவரும் நினைப்பதில்லை  சாக்கடைக்குள் ப...
மேலும் படிக்கவும்

என் நண்பனின் அப்பாவும் சாய்வு நாற்காலியும்

"அறையில் மங்கலான வெளிச்சத்துல என் நண்பனின் அப்பா சாய்வு நாற்காலியில் படுத்துக்கிட்டிருந்தார். பக்கத்துல நண்பனின் அம்மா. தூண் ஓரமா நண்பனும் நானும் நின்னுக்கிட்டிருந்தோம். பின்னால் வங்கி மேலாளர். " எத்தனை வருசமானாலும் இன்னும் என் மனசுக்குள் ஆழமாப் பதிஞ்சிருக்கிற ஒரு காட்சி. அன்றைக்கு தொலைக்காட்சியில ஒரு நிகழ்ச்சியைப் பாத்துக்கிட்டிருக்கரப்போகூட திடீர்னு அந்தக்காட்சி மீண்டும் தோன்றி மறைந்தது. அன்றைய தொலைக்காட்சியில் ஒரு நிகழ்ச்சி... கலர் கலராக் காட்சிகள் திரையில் விரிந்தன...பெரீய்ய... மைதானம் ...வரிசை வரிசையாக் காருங்களா நின்னுக்கிட்டிருந்திச்சுங்க. எல்லாக் காருலயும் கொழந்தக் குட்டிங்களோட பெரியவுங்க குடும்பம் நடத்திக்கிட்டிருந்தாங்க. டிவிப்பெட்டியில இதக்காட்டி அமெரிக்காவுல வீட்டுக்கடனைத் திருப்பிக்கட்ட முடியாதவங்களை வீட்டைவிட்டே தொரத்திட்டாங்கலாம். அவங்கதான் கார் வீடுகள்-ல தங்கிக்கிட்டிருக்காங்கலாம். அங்கு இருந்த ஒவ்வொரு காருக்குள்ளும் என் நண்பனின் அப்பா சாய்வு நாற்காலியில் படுத்துகிட்டிருக்கிற மாதிரி தோணுச்சி. எம்மாம்பெரிய்ய அமெரிக்காவுல இப்பிடிகிகூட நடக்குமா? ஆச்சிரி...
மேலும் படிக்கவும்
படம்
  கவிதை அலசல் / நா.வே.அருள் ************************************** எங்கள் பொங்கல் உப்புக் கரித்திருந்தது கவிதை . சோலை மாயவன் ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ உழவனின் பொங்கல் ஏன் உப்புக் கரிக்கிறது? மாடுகளுக்கும் மனிதர்களுக்கும் அதிக வித்தியாமில்லை.  மாடுகளுக்குக் கொட்டகைகள்.    மனிதர்களுக்கு வீடுகள்.    மாடுகள் முளைக்குச்சியில் கட்டப்பட்டிருக்கும்.  மனிதர்கள் உறவுக் குச்சியில் கட்டப்படாமலேயே சுற்றிச் சுற்றி வருகிறார்கள்.   மாடுகள்  தீனியை அசை போடுகின்றன.  மனிதர்கள் பசியை அசைபோடுகிறார்கள்.   மாடுகளுக்கு    மனிதர்கள் தண்ணீர் காட்டுகிறார்கள்.   மனிதர்களுக்கு வாழ்க்கை தண்ணீர் காட்டுகிறது.  மாடுகளின் கழுத்துகளில் நுகத்தடிகளின்  வடு.   மனிதர்களின் கைகளில் காய்ப்பு காய்த்த தடம்.  மாடுகளுக்குக் கொம்புகள் இருக்கின்றன.   மனிதர்களுக்கு அதுவுமில்லை. உழவன் விதைநெல்லைப் போல வற்றிப் போய் இருக்கிறான்.  அவனுக்கு உழவு மாடுகள்தான் உண்மையான உறவு.  வயலோடுதான் வாழ்க்கை.  பயிர் பச்சிலோடுதான் பாசம...
மேலும் படிக்கவும்