என் நண்பனின் அப்பாவும் சாய்வு நாற்காலியும்

கடிதம்

கொள்கலன் எண் 610

உலகிலேயே மிக வலிமைவாய்ந்த குற்றவாளி வாரன் ஆண்டர்சனுக்கு, இருபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு முந்தைய ஒரு டிசம்பர் இரவில் உயிரிழப்புக்கும், தலைமுறை ஊனத்திற்கும் உயிர்ச்சிதைவு நோய்களுக்கும் ஆளான போபால் நகரத்திலிருந்து கையாலாகாதவன் எழுதிக்கொள்ளும் கடிதம்.

ஞாபகம் இருக்கலாம். அமெரிக்க அரசின் காங்கிரசு, கார் தயாரிக்கும் டொயாட்டா நிறுவன்த்தின் உயர்மட்ட நிர்வாகிகளையும், நிறுவன முதலாளியையும் குற்றம் சாற்றிய கதை. விவரம் இதுதான்…இரு சக்கர வாகனங்களில் குறைபாடு இருந்ததாம். அதனால் அமெரிக்க மக்களுக்கு உயிர்ச்சேதம் ஏற்பட்டால்….

அதற்காகத்தான் டொயாட்டா முதலாளியையும், அலுவலர்களையும் காங்சிரசில் வைத்து சரமாரியாக விசாரித்து வைதார்கள். அமெரிக்கர்களின் தேசப்பற்றுக்கு ஒரு அளவே இல்லையா ஆண்டர்சன்?

இதுவும் ஞாபகம் இருக்கலாம். இருபத்தைண்டாண்டுகளுக்குப் பிறகு 2010 சூன் 7 ஆம் நாள் வெளியான போபால் நச்சுவாயுவைவிட ஆபத்து மிகுந்ததும் ஆச்சரியத்தைக் கொடுத்ததும் உயிரை உலுக்குவதுமான தீர்ப்பு.

தன்னையும் மீறிய தருண்ம் ஒன்றில் சட்ட அமைச்சர் வீரப்ப மொய்லி, இது தாமதமான, புறக்கணிக்கப்பட்ட தீர்ப்பு மட்டுமல்ல. நீதி புதைக்கப்பட்ட தீர்ப்பு, என்று சூன் 8 ஆம் நாள் எக்கனாமிக் டைம்ஸ் இல் சொன்னது குறிப்பிடத்தக்கது.

மிகவும் ஆபத்தான மீதேல் ஐசோசயனைடுவைப் பயன்படுத்தி செவின், டெமிக் என்கிற பூச்சிக்கொல்லி மருந்துகளைத் தயாரிக்கிற ஒரு நிறுவனத்தில் எச்சரிக்கைப்பலகையும் கிடையாது. இந்த ஆலை என்ன தயாரிக்கிறது, எப்படிப்பட்ட ஆபத்தான வாயு சேமிக்கப்பட்டிருக்கிறது என்கிற எந்தத் தகவல்களும் அந்த ஆலை இருக்கிற பெராசியா தெருவாசிகளுக்கும் தெரியாது.

மீதேல் சயனைடு சேமித்து வைத்திருந்த கொள்கலன்களின் எண்கள்.610இ 611 மற்றும் 619. அன்றைய இரவு கொள்கலன் 610-லிருந்து கசிந்த வாயுவைவிட ஆபத்து மிகுந்தது ஆள்பவர்களின் வாயிலிருந்து வெளியான வார்த்தைகள்(?). ஆண்டர்சன், உன்னைத்தப்பிக்க விட்டு அமைதியாக இருந்தது அன்றைய பாராளுமன்றம் மற்றும் சட்டமன்றம்(?). ஒரு குட்டி ஹிரோசிமா, நாகசாகி பக்கத்திலேயே வாழ்ந்து மரணித்துப் போவதற்குப் பயிற்சி தருகிற நிறுவனத்திற்குப் பெயர் பாராளுமன்றமா?

பார்க்கும் இடங்களிலெல்லாம் மரணங்கள். சந்து பொந்துகளில் சடலங்கள். போபால் நகரமே திறந்தவெளிச் சவப்பெட்டி போலக் காட்சியளித்தது. ஆனால் விசாரணை நடந்த இருபத்தைந்து ஆண்டுகளில் ஒரே ஒருமுறையேனும் வழக்குமன்றத்துக்கு வராமலே இருக்க முடிகிறது உன்னால்…. நீ வசிப்பது உலகிலேயே மிகவும் விலையுயர்ந்த வெள்ளைமாளிககையின் நிழலில்… உலகிலேயே மிகவும் மலிவான ஒரு வழக்குமன்றத்துக்கு நீ வந்தால் என்ன? வராவிட்டால் என்ன?

இருபதாயிரம் கொலைகளைச் செய்துவிட்டு இலட்சோப இலட்ச மக்களின் தலைமுறைகளைச் சிதைத்துவிட்டு இரண்டாண்டுச் சிறைத்தண்டனையோடு தப்பிக்க மனசு வந்திருக்கிறது உனக்கு… உன் கண்களில் இருக்கும் பாவைகள் மனிதகுலத்தின் முற்றுப்புள்ளிகளா? உன் நரைத்த முடிகள் சடலங்கள் போர்த்தும் வெள்ளைத்துணி இழைகளா?

இட்லரின் வதைமுகாம்களுக்கும் உனது நச்சுவாயுத் தொழிற்சாலைகளுக்கும் என்ன வித்தியாசம்? அர்ஜஉன்சிங் உனக்குத் திறந்துவிட்ட பாதுகாப்பான பாதையில் மத்தியஅரசின் ரகசியங்களும் மர்மங்களும் நிறைந்திருக்கின்றன.

உன்னைப்போலவேதான் ஆண்டர்சன், இருபத்தைந்து ஆண்டுகளாக இறந்துபோனவர்களையும் இறப்பின் விளிம்பில் தள்ளாடிக்கொண்டிருப்பவர்களையும் பார்த்து ஆறுதல் சொல்லவும் நீதிதேவதை எட்டிப்பார்க்கவேயில்லை. து க்குத்தண்டனைக் கைதிகளுக்கும் கடைசி ஆசையைச் சொல்ல வாய்ப்பு இருக்கிறது. போபால் சடலங்களுக்கு…

உனக்கு இதுவும் ஞாபகம் இருக்கலாம். 12 வயதுச்சிறுவன் ஆகாஸ் தன் 15 வயது அண்ணனுடன் யூனியன் கார்பைடு இந்திய நிறுவனத்தின் முன் நின்று உன்னிடம் நேரில் சம்மன் கொடுக்க நின்றான். இதற்கு நீங்கள் வைத்த பெயர் ஜனநாயகம். அவர்கள் உடனடியாக அந்த இடத்தைவிட்டுத் துரத்தப்பட வேண்டும். இதற்கு நாங்கள் வைக்கும் பெயர் சர்வாதிகாரம்.

மொத்தம் 1992 சம்மன்களையும் குற்றப்பத்திரிகைகளையும் உன் தெருவாசலில் இருந்த குப்பைத்தொட்டியிலும் போட அனுமதிக்கவில்லை உனது கஉடாரம். ஜனநாயகத்தைக் கைக்குள் போட்டுக்கொண்டு காந்திய முகமூடி அணிந்த உனது சர்வாதிகாரத் தொண்டரடிப்பொடிகள் (எழுதிப்பிழைக்கும் சில அறிவுஜீவிகள், விலைபோன பத்திரிகை ஜாம்பவான்கள், இத்யாதி) எத்தனையோ தந்திரங்களைக் கையாண்டு பார்த்தார்கள். உச்சமாய்…”இது கார்பைடுத் தொழிலாளிகளின் சதி” என்று புரளி கிளப்பியது உன்னிடம் நிதியுதவி பெற்ற ஒரு ஆய்வுக்குழு.

”சொல்வதற்கு என்ன?... நச்சுக்கழிவுகளை மூன்றாம் உலக நாடுகளில் தள்ளிவிடுகிற பொருளாதாரத்தந்திரம் தவிர்க்க முடியாதது. அதை உலகம் ஏற்றுக்கொள்ளத்தான் வேண்டும்” இதைச்சொல்வதற்குமுன் திருவாளர் லாரி சம்மர்ஸ் உலகவங்கியின் தலைமைப்பொருளாதார நிபுணர். சொன்னபின் ஓபாமாவின் தலைமைப்பொருளாதார கருத்துரையாளர். வாழ்வதைவிட பிழைப்பது சுலபம்.

யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தை டவ் நிறுவனம் எடுத்துக்கொள்கிறபோது ’யூனியன் கார்பைடு நிறுவனத்தின் குற்றத்திற்கு டவ் நிறுவனம் பொறுப்பேற்காது என்று கச்சை கட்டிய அன்றைய நிதியமைச்சர் சிதம்பரமும் வணிக அமைச்சர் கமல்நாத்தும் சமீபத்தில் அமைத்த “போபால் விச வாயு” விசாரணைக் குழுவிலும் இடம்பெறுகிறார்கள். என்னே மத்திய அரசின் மதியூகம்?

ஞாபகம் இருக்கலாம் ஆண்டர்சன். 1996 செப்டம்பர் 13 ஆம் நாள் அன்றையத் தலைமை நீதிபதி ஏ.எம்.அஹமதி அளித்த தீர்ப்பில் சொன்ன வாசகம். “நாமெல்லாம் கார்கள் வைத்திருக்கிறோம். ஒருவேளை எனது ஓட்டுநர் யார்மீதாவது கார் ஏற்றிக்கொன்றால் அரசியல் சட்டத்தின் 304 (பகுதி II) பிரிவின்படி இது கொலைக்குற்றமாகாது”

இதைக்குறிப்பிட்டு எகானமிக் டைம்ஸ் தலையங்கத்தில் எழுதியது…“திருவாளர் அஹமதி அவர்களே, காரினுடைய நிறுத்தக்கட்டையைக் (brake shoes) கழற்றியவரே ஆண்டர்சன்தானே? ”

“செய்திகள் மற்றும் செயற்பாட்டுக்கான போபால் குழு” உறுப்பினர்கள் குமுறுகிறார்கள். “போபால்கள் நிகழும். ஆனால் நாடு முன்னேற வேண்டும்” என்று 2010 சூன் 7 போபால் தீர்ப்புக்குப் பிறகு அவர்களிடம் இந்தியப்பிரதமர் சொன்ன வார்த்தைகள் இவை.

போபால்கள் நிகழும். ஆண்டர்சன்கள் தப்பிப்பார்கள். ஆள்பவர்கள் விமானம் ஏற்றிவிடுவார்கள். எனில் இந்திய மக்கள் எதற்காக? இவர்களுக்கெல்லாம் இந்தியா எதற்காக?

மத்திய அரசு ஆர்வம் காட்டுகிற “அணு பேராபத்திற்கான சமூகப் பொறுப்புச் சட்டம்” எதிர்கால ஆண்டர்சன்களுக்கான பாதுகாப்புத்திட்டம் அல்லாமல் வேறென்ன? ஜமாயுங்கள் ஆண்டர்சன்…

இப்படிக்கு,

மக்களின் மவுடிகத்தை எண்ணி மனங்குமுறும்

போபால் நகரவாசி

பின்குறிப்பு- இந்தியாவுக்கு வரவிருக்கும் எதிர்கால ஹிரோசிமா நாகசாகிக்கான அணுஉலை கொதிகலன்களில் உன்னுடையவை எத்தனை ஆண்டர்சன்?